Składam sie z wielu wersów naszych ulubionych piosenek. Niekoniecznie tych pozytywnych czy oczywistych i prostych do interpretacji. Bałam sie, bo nie umiałam latać, ale stałaś na dole gotowa, żeby mnie złapać. Czasami strach mnie paraliżuje i jestem wtedy niezdolna do wykonania jakiegokolwiek ruchu. Tak było i tym razem. Nie skoczyłam.
Otwieram oczy całkowicie przerażona i jesteś pierwsza osoba, do której chce zadzwonić. Nie mogę. Trochę walczę ze swoją duma, ale bardziej z tym, by kolejny raz Cię nie zranić. Kolejny raz...
Podobno dobrze mi z oczu patrzy. Podobno mam serce ze złota i szczere ręce chętne do pomocy. Tak naprawdę, nie potrafię być dobra dla ludzi. Analizuje. Wszystko zawsze dokładnie analizuje. Myśle sobie, ze Cie znam, bo przecież każdą wolna chwile spędzamy razem. Oddałam Ci całe swoje serce i pamiętam każdą wspólnie wypita kawe. Nagle okazuje sie, że dwa lata to zbyt mało czasu, żeby kogoś poznać, albo wystarczająco dużo, by zawiązać oczy chustka i prowadzić w ciemność.
"Pewnie słyszeliście o efekcie motyla. Trzepot malutkich skrzydeł w odpowiednim czasie i miejscu może wywołać huragan. To teoria chaosu, ale nie do końca chodzi w niej o chaos, tylko o to jak wielki wpływ może mieć mała zmiana. Teoria chaosu-wbrew pozorom nic strasznego, ale spytajcie kogoś, kto przeżył huragan."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz